Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . Ne diyor Mavi oyunda. . . “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. . . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. . . Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . . BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . . Oyunun kahramanı Mavi. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. . Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Ve ölenler, yaralananlar. . . Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . . ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. .

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Oyunun kahramanı Mavi. . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . . . BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. . . . . Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. . . . Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . . ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. . Ve ölenler, yaralananlar. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. . . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. . ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. . . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. Ne diyor Mavi oyunda. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi.